Κυβερνητικός εφιάλτης ο Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός κατά τον Νίκο Ιγγλέση


Η ελληνική κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη, με βάση την Οδηγία 2014/89/ΕΕ από τις 23  Ιουλίου 2014, να υλοποιήσει το Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό για τα θαλάσσια ύδατα στα οποία ασκεί κυριαρχία ή έχει κυριαρχικά δικαιώματα ή ασκεί δικαιοδοσία σύμφωνα με τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας.

Όπως ανέλυσε στο IONION FM ο δημοσιογράφος, συγγραφέας και μέλος της Ελληνικής Αντίστασης Νίκος Ιγγλέσης, η προθεσμία για την κατάθεση του Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού (ΘΧΣ) κάθε κράτους-μέλους έληγε την 31η Μαρτίου 2021 και δόθηκε παράταση ενός έτους μέχρι τον Μάρτιο του 2022 λόγω του κοροναϊού. Η Ελλάδα δεν κατέθεσε, μέχρι σήμερα, κανένα και η Κομισιόν την παραπέμπει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο όπου θα της επιβληθεί επαναλαμβανόμενο πρόστιμο μέχρις ότου υλοποιήσει την Οδηγία.

Όπως σημείωσε ο κ. Ιγγλέσης, η υποχρέωση κατάρτισης Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού αποτελεί εφιάλτη για την κυβέρνηση του Κ. Μητσοτάκη γιατί

  1. Εάν το σχέδιο καταρτιστεί με βάση το Διεθνές Δίκαιο και το Δίκαιο της Θάλασσας του ΟΗΕ (UNCLOS) τότε αυτό θα προκαλέσει την εντονότατη αντίδραση της Τουρκίας.
  2. Εάν καταρτιστεί ένα μερικό σχέδιο που θα αφορά μόνο το Ιόνιο Πέλαγος, όπου έχει οριοθετηθεί η ΑΟΖ με την Ιταλία και την περιοχή της Αν. Μεσογείου που έχει γίνει η μερική οριοθέτηση   με την Αίγυπτο, τότε αυτό θα αποτελεί έμμεση παραδοχή όλων των τουρκικών διεκδικήσεων. Το ίδιο θα συμβεί αν καταρτιστεί σχέδιο που θα περιορίζεται στα υπάρχοντα σήμερα χωρικά ύδατα. Σε μια τέτοια περίπτωση θα υπάρξουν έντονες εσωτερικές αντιδράσεις σε πολιτικό και σε κοινωνικό επίπεδο.
  3. Εάν δεν κάνει απολύτως τίποτα, όπως μέχρι σήμερα, θα πληρώνει ετήσιο πρόστιμο και θα εγκαλείται ότι αδιαφορεί και υπονομεύει τα εθνικά συμφέροντα.

 

Το πεδίο εφαρμογής του χωροταξικού σχεδιασμού αφορά τα θαλάσσια ύδατα όπως αυτά ορίζονται βάσει του νόμου 3983/2011 ως: «Τα ύδατα, ο θαλάσσιος βυθός και το υπέδαφος στη θαλάσσια πλευρά της γραμμής βάσης από την οποίαν μετριέται το εύρος της αιγιαλίτιδας ζώνης ως τα όρια της περιοχής όπου η Ελληνική Δημοκρατία ή άλλο κράτος μέλος έχει κυριαρχικά δικαιώματα ή ασκεί δικαιοδοσία σύμφωνα με τη Σύμβαση των Η.Ε. για το Δίκαιο της Θάλασσας».

Ο Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός πρέπει να περιλαμβάνει:

1. Τις περιοχές αλιείας.

2. Τις περιοχές υδατοκαλλιέργειας.

3. Τις εγκαταστάσεις, τις υποδομές και τα υποθαλάσσια έργα για την έρευνα, την  εκμετάλλευση και την εξόρυξη υδρογονανθράκων και άλλων ενεργειακών πόρων, πρώτων υλών, ορυκτών και αδρανών υλικών.

4. Την παραγωγή ενέργειας από ΑΠΕ και συμβατικές πηγές.

5. Τις διαδρομές υποβρυχίων αγωγών και καλωδίων.

6. Τις περιοχές στρατιωτικών ασκήσεων.

7. Τις λιμενικές εγκαταστάσεις και τις οδούς θαλασσίων μεταφορών.

8. Τις προστατευόμενες περιοχές.

9. Τους ενάλιους αρχαιολογικούς χώρους και μνημεία κ.α.

Ο κ. Ιγγλέσης σημείωσε με έμφαση πως η Κύπρος, που είναι μικρότερη και από την Πελοπόννησο, λίγες ημέρες πριν τα Χριστούγεννα ενέκρινε τον Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αυτός αποτελείται από επτά επί μέρους σχέδια που καλύπτουν όλες τις ακτές της νήσου, συμπεριλαμβανομένων και αυτών της κατεχόμενης περιοχής. Στο ΘΧΣ της Κύπρου περιλαμβάνονται τα χωρικά ύδατα των 12 ν.μ. και η ΑΟΖ όπως έχει οριοθετηθεί, ενώ ορίζεται και η ΑΟΖ, με βάσει τη μέση γραμμή, με τις έναντι τουρκικές ακτές. Όσον αφορά την Τουρκία, όπως είπε ο κ. Ιγγλέσης, αυτή παρέμεινε απλά σε λεκτικές αντιδράσεις.

Σε τελική ανάλυση η Κυπριακή Δημοκρατία επιβεβαίωσε την κυριαρχία  και τα κυριαρχικά δικαιώματά της, όπως απορρέουν από το Διεθνές Δίκαιο, εκμεταλλευόμενη μια Οδηγία της Ε.Ε. και η Τουρκία έμεινε να διαμαρτύρεται.

Αντίθετα με την ημικατεχόμενη και αδύναμη Κυπριακή Δημοκρατία, η ελληνική Κυβέρνηση δεν τόλμησε ούτε πρόκειται να τολμήσει να προχωρήσει στο Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό.

Και ο κ. Ιγγλέσης κατέληξε: Μια Οδηγία της Ε.Ε., αρμοδιότητας του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, έχει καταστεί εφιαλτικό μείζον πολιτικό πρόβλημα για την ελληνική Κυβέρνηση.  Η τελευταία, φοβική, ανίκανη και ετεροπροσδιορισμένη, αδυνατεί να εκμεταλλευτεί το όποιο «παράθυρο ευκαιρίας» παρουσιάζεται τώρα που η Τουρκία θέλει να δείχνει «καλό παιδί» μήπως και καταφέρει να αγοράσει τα F-16 από τις ΗΠΑ και να αναβαθμίσει τις οικονομικές σχέσεις της με την Ε.Ε. Πότε περιμένει η Αθήνα να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα και να ανακηρύξει την ΑΟΖ, μήπως όταν ισχυροποιηθεί περισσότερο στρατιωτικά η Τουρκία ή μήπως όταν αποκτήσει περισσότερα πυραυλικά συστήματα και UAV ή μήπως όταν μελλοντικά καταστεί πυρηνική δύναμη;

επιστροφή