Ένα θέμα που ενδεχομένως θα δημιουργηθεί από τον πόλεμο στην Γάζα, είναι το θέμα των προσφύγων. Πού θα πάνε, πόσοι θα φύγουν, τι θα γίνει στην Ελλάδα εξ’ αυτού του προβλήματος; Οι Ισραηλινοί βεβαίως θέλουν να τους ξεριζώσουν, όπως κάποτε έκανε ο Κεμάλ στους Έλληνες από την Μ. Ασία. Η Αίγυπτος αντιδρά σε αυτό γιατί αντιλαμβάνεται πως ο αγώνας για απελευθέρωση θα συνεχιστεί από τα εδάφη της με ότι αυτό συνεπάγεται για την Αίγυπτο. Η Ελλάδα όμως; Αντιδρά; Σκέπτεται έτσι;

Απαντήσεις για την κατάσταση που δημιουργείται, κάνοντας μια εξαιρετική ανάλυση, δίνει μέσα από το IONION FM ο Πρόεδρος του Κόμματος ΕΛΛΑΔΑ- Ο ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ, Καθηγητής Θεσμών της ΕΕ στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, πρώην Ευρωβουλευτής Νότης Μαριάς.

Ο κ. μαριάς λέει πως η εκατόμβη νεκρών στη Γάζα, ανάμεσά τους χιλιάδες γυναίκες και παιδιά φέρνει για άλλη μια φορά στο προσκήνιο με τον πιο μακάβριο τρόπο τις ευθύνες της διεθνούς κοινότητας για τα τεκταινόμενα στο Παλαιστινιακό.

Ταυτόχρονα προδιαγράφει σε μεγάλο βαθμό και το νέο  προσφυγικό τσουνάμι που αναμένεται να ξεκινήσει από τη Γάζα για την Ευρώπη και κυρίως την Ελλάδα. Για τον λόγο αυτόν άλλωστε την Κυριακή 5/11/2023 επισκέφθηκε αιφνιδίως την Κύπρο  ο Μπλίνκεν προετοιμάζοντας τον «θαλάσσιο ανθρωπιστικό διάδρομο» μεταφοράς εκατοντάδων χιλιάδων Παλαιστίνιων προσφύγων της Γάζας προς τη Δύση με πρώτο σταθμό την Κύπρο «όπου έχει συγκροτηθεί ένα επιχειρησιακό κέντρο υπό την εποπτεία του ΝΑΤΟ»  και δεύτερο σταθμό τα hot-spot της Ελλάδας.

Προκειμένου λοιπόν να μην βρεθούμε ξανά στο ίδιο έργο θεατές με την Κρήτη και τα νησιά του Αιγαίου να πλημμυρίζουν με χιλιάδες Παλαιστινίους πρόσφυγες, η κυβέρνηση θα πρέπει να αναλάβει διπλωματικές  πρωτοβουλίες σε επίπεδο ΟΗΕ, ΝΑΤΟ και ΕΕ και να απαιτήσει άμεσα τη διαμόρφωση ενός συνεκτικού σχεδίου για την αντιμετώπιση της νέας αυτής εκρηκτικής κατάστασης. 

Πυρήνας αυτού του σχεδίου θα πρέπει να είναι η παγκόσμια αλληλεγγύη προς τους Παλαιστινίους πρόσφυγες και η κατανομή των προσφυγικών βαρών ανάμεσα σε όλες τις χώρες μέλη του ΟΗΕ με βάση την έκταση, τον πληθυσμό και το ΑΕΠ κάθε χώρας, Επιπλέον θα πρέπει να ληφθεί υπόψη και το ποσοστό ανεργίας αλλά και το επίπεδο φτώχειας σε κάθε χώρα.

 Έτσι θα μπορέσει να πραγματωθεί επί του πρακτέου και όχι μόνο με λόγια και το τεράστιο κύμα αλληλεγγύης προς την Παλαιστίνη που έχει αρχίσει να εκφράζεται πλέον με διαδηλώσεις χιλιάδων πολιτών στις ΗΠΑ, τη Μεγάλη Βρετανία, την Ευρώπη, και κυρίως στις χώρες του αραβικού κόσμου αλλά και των μουσουλμανικών χωρών εν γένει και ιδίως του Ιράν.  

Ως εκ τούτου με βάση τα παραπάνω κριτήρια, τα κράτη μέλη των G-20 θα πρέπει να αναλάβουν το τεράστιο βάρος που τους αναλογεί για την φιλοξενία των Παλαιστινίων προσφύγων. Πολύ δε περισσότερο καθώς με τη Διακήρυξή τους στη Ρώμη στις 30-31 Οκτωβρίου 2021, οι G-20 επιχείρησαν να καλύψουν όχι μόνο τα θέματα της οικονομίας αλλά σχεδόν όλη τη σύγχρονη ατζέντα που απασχολεί την υφήλιο, όπως η  μετανάστευση και την αναγκαστική μετακίνηση πληθυσμών (σημείο 38 της Διακήρυξης).

‘Όπως έχουμε  ήδη αναλύσει σε προγενέστερη αρθρογραφία μας «οι G-20 σε επίπεδο πληθυσμού αντιπροσωπεύουν συνολικά τα 2/3 του παγκόσμιου πληθυσμού, ενώ στο πεδίο της οικονομίας αντιπροσωπεύουν περίπου το 90 % του παγκόσμιου ΑΕΠ και το 80 % του παγκόσμιου εμπορίου. Τα μέλη των G-20 που εκτείνονται και στις πέντε ηπείρους είναι τα παρακάτω: Αργεντινή, Αυστραλία, Βραζιλία, Καναδάς, Κίνα, Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Ινδία, Ινδονησία, Ιαπωνία, Μεξικό, Νότιος Κορέα, Ρωσία,  Σαουδική Αραβία, Νότια Αφρική, Τουρκία, Ηνωμένο Βασίλειο,  Ηνωμένες Πολιτείες και Ευρωπαϊκή Ένωση. Πρόκειται λοιπόν για 19 κράτη συν την ΕΕ. Έτσι η Ενωμένη Ευρώπη έχει τέσσερις παρουσίες στους G-20 με Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία και ΕΕ, γεγονός που της προσδίδει ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο, πολύ δε περισσότερο καθώς η μεν Γαλλία είναι πυρηνική δύναμη και μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ ενώ η ίδια η ΕΕ κατατάσσεται τρίτη μετά την Κίνα και την Ινδία αντιπροσωπεύοντας περίπου το 6 % του παγκόσμιου πληθυσμού και δεύτερη σε σχέση με την οικονομική δύναμη αντιπροσωπεύοντας το 18,5 % του συνολικού παγκόσμιου ΑΕΠ μετά τις ΗΠΑ που αντιπροσωπεύουν το 24 % του παγκόσμιου ΑΕΠ (ec.europa.eu/info)».

Με βάση λοιπόν τα παραπάνω:

1.Οι Παλαιστίνιοι πρόσφυγες από τη Γάζα αλλά και από τη Δυτική Όχθη θα πρέπει να παραμείνουν όσο το δυνατόν πιο κοντά στην Πατρίδα τους και ιδίως στις γειτνιάζουσες χώρες όπως είναι η Αίγυπτος, η Ιορδανία και  ο Λίβανος, χώρες οι οποίες πρέπει εν προκειμένω να στηριχθούν οικονομικά τόσο από ΟΗΕ, ΝΑΤΟ, ΕΕ, όσο και από τις ΗΠΑ και τις υπόλοιπες χώρες των G20.

2.Οι υπόλοιπες μουσουλμανικές χώρες, όπως το Ιράν, η Σαουδική Αραβία,  οι Χώρες του Κόλπου, η Αλγερία, το Μαρόκο, η Τυνησία και η Τουρκία η οποία όχι μόνο εξυμνεί και συνδράμει τη Χαμάς αλλά και  επαίρεται ότι δήθεν αποτελεί προστάτιδα δύναμη του μουσουλμανικού κόσμου, να αναλάβουν επίσης την φιλοξενία των ομοθρήσκων τους Παλαιστινίων προσφύγων.

3.Το ίδιο ισχύει και για τις διάφορες τουρκογενείς όπως αυτοπροσδιορίζονται χώρες όπως το Αζερμπαϊτζάν, το Καζακστάν, το Ουζμπεκιστάν και η Κιργιζία, άπασες μουσουλμανικές χώρες που μαζί με την Τουρκία συμμετέχουν στον Οργανισμό τουρκογενών χωρών που συνεδρίασε σε επίπεδο ηγετών την Παρασκευή 3/11/2023 (www.dailysabah.com 1/11/2023) όπου ο Ερντογάν ξεσπάθωσε κατά του Ισραήλ και της Δύσης για το Παλαιστινιακό (www.dailysabah.com 3/11/2023).

4.Σε σχέση με τις  χώρες του ΝΑΤΟ η Αθήνα θα πρέπει  άμεσα να ζητήσει την δίκαιη κατανομή των υπόλοιπων προσφυγικών ροών ανάμεσα σε όλες τις χώρες του ΝΑΤΟ, απαιτώντας να θεσμοθετηθεί ρήτρα κατανομής των Παλαιστινίων προσφύγων με βάση την έκταση, τον πληθυσμό, το ΑΕΠ και την ανεργία κάθε χώρας του ΝΑΤΟ, σε συνδυασμό και με τον βαθμό στρατιωτικής εμπλοκής της κάθε χώρας στη Μέση Ανατολή.

Ο 30 χώρες του ΝΑΤΟ έχουν πληθυσμό ένα δισεκατομμύριο κατοίκους και συνολικό ΑΕΠ, το 2019, λίγο πάνω από 39 τρισ. δολάρια σύμφωνα με στοιχεία του ίδιου του ΝΑΤΟ τον Μάρτιο 2021 (https://www.notismarias.gr 1/9/2021.  Επομένως η αναλογία για την χώρα μας στο πλαίσιο της κατανομής προσφύγων εντός των κρατών μελών του ΝΑΤΟ είναι κάτι λιγότερο από το 1% και σε αυτό το ποσοστό κατανομής θα πρέπει να σταθούμε χωρίς καμία υποχώρηση.

5.Λειτουργία hot-spots στις γειτνιάζουσες με τη Γάζα και τη Δυτική Όχθη χώρες που διατηρούν οικονομικές σχέσεις με την ΕΕ, όπως είναι η Αίγυπτος, η Ιορδανία και ο Λίβανος, καθώς επίσης και σε μη συνορεύουσες χώρες όπως είναι η Τουρκία, όπου τόσο η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία ασύλου όσο και οι αντίστοιχες υπηρεσίες ασύλου των ΗΠΑ, της Βρετανίας, του Καναδά και των άλλων χωρών του ΝΑΤΟ να δέχονται και να εξετάζουν τις αιτήσεις παροχής διεθνούς προστασίας που θα υποβάλλουν οι ενδιαφερόμενοι.

6.Επιπλέον η εξέταση των αιτήσεων Ασύλου να γίνεται και στις πρεσβείες των κρατών του ΝΑΤΟ στις παραπάνω χώρες μέχρις ότου ιδρυθούν εκεί τα hot-spots.

7.Ανάληψη δράσης της Frontex εντός των χωρικών υδάτων της Τουρκίας, της Αιγύπτου, της Λιβύης και της Τυνησίας για την πάταξη των κυκλωμάτων των διακινητών.

8.Η παροχή κάθε μορφής κονδυλίων της ΕΕ και τελωνειακών και εμπορικών διευκολύνσεων προς Τουρκία και τις άλλες ως άνω τρίτες χώρες να γίνεται υπό την αίρεση αποδοχής εκ μέρους τους της ίδρυσης στην επικράτειά τους των παραπάνω hot-spots.

9.Τέλος οι υπόλοιπες χώρες των G-20, όπως η  Ιαπωνία και η Νότιος Κορέα αλλά και η  Κίνα, η Ρωσία και η Ινδία που φιλοδοξούν να διαδραματίσουν ρόλο στη Μέση Ανατολή πρέπει επίσης να αναλάβουν τις ευθύνες τους φιλοξενώντας και αυτές  Παλαιστινίους πρόσφυγες με βάση την έκταση, τον πληθυσμό και το ΑΕΠ τους. Tο ίδιο ισχύει βέβαια και για την Ινδονησία των  278 εκατομμυρίων κατοίκων καθώς στην Τζακάρτα  την Κυριακή 5/11/2023 διαδήλωσαν πάνω από 2 εκατομμύρια υπέρ του Παλαιστινιακού λαού (www.middleeastmonitor.com 5/11/2023).