Το μεγάλο μας τσίρκο
"Κρίνετε ίνα κριθήτε" Προκόπης Μπίχτας
Σε συνέντευξή του, ο Α. Τσίπρας ανέφερε ότι πρέπει να σύρουμε την Τουρκία στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, αλλά δεν ανέφερε τον τρόπο με τον οποίο προτείνει να γίνει αυτό, καθώς και το τι πρέπει να συζητηθεί σε αυτήν. Ισχυρίζεται ότι η Τουρκία φοβάται την Χάγη όπως ο διάβολος το λιβάνι, ενώ, στην πραγματικότητα η Τουρκία δεν φοβάται το Δ.Δ. της Χάγης, απλώς θέλει να πάει με τους δικούς της όρους. Επίσης, ο Τσίπρας, καταφεύγει στο γνωστό, τρομοκρατικό παραμύθι της δήθεν μεγάλης και ισχυρής Τουρκίας και μάλιστα χαρακτηρίζει τις πατριωτικές δυνάμεις σαν "λιοντάρια που στις κρίσιμες στιγμές γίνονται κότες" (ο Τσίπρας μιλάει για κότες!).
Όποτε, το ελληνικό πολιτικό σύστημα θέλει να περάσει θέσεις που στρέφονται εναντίον των εθνικών συμφερόντων, κοκορεύεται ότι σύρει την Τουρκία σε μια τέτοια συζήτηση.
Όταν η Τουρκία πήρε ότι ήθελε από τις "διερευνητικές επαφές" η Ελλάδα παρουσίασε το γεγονός σαν επιτυχία, διότι, δήθεν έσυρε την Τουρκία στο τραπέζι των συνομιλιών.
Η Τουρκία ισχυρίζεται και προπαγανδίζει διεθνώς, εδώ και καιρό, ότι 180 νησιά του Αιγαίου είναι δικά της και ότι τα έχουν καταλάβει οι Έλληνες. Η υποτονική και μόνιμη απάντηση του ελληνικού πολιτικού συστήματος είναι ότι η Ελλάδα είναι αγκυροβολημένη στο Διεθνές Δίκαιο(!)
Είναι πολύ πιθανόν ότι μερικοί κύκλοι στην Ελλάδα θέλουν αναθεώρηση της συνθήκης της Λωζάνης και αλλαγή των συνόρων σε βάρος της Ελλάδας.
Το γεγονός ότι, μονίμως, η Τουρκία προκαλεί πρακτικά και επιτίθεται σε όλα τα μέτωπα και με κάθε τρόπο - εκτός από ανοιχτά στρατιωτικά μέσα -, ενώ η Ελλάδα αντιδρά υποτονικά ή καθόλου, αφήνοντάς την να δημιουργεί τετελεσμένα γεγονότα, μοιάζει σαν να υπάρχει κοινό μέτωπο μεγάλου τμήματος ή ολόκληρου του ελληνικού πολιτικού συστήματος και της Τουρκίας εναντίον των ελληνικών εθνικών συμφερόντων.
Ένα σάπιο πολιτικό σύστημα, αν δεν βρει ισχυρή αντίσταση από όλους όσους πλήττονται από τις πολιτικές του, μπορεί να αντέξει για πολλά χρόνια, ανακυκλώνοντας πολιτικά πρόσωπα και κόμματα, τα οποία θα ακολουθούν την ίδια πολιτική.
Η σαπίλα του πολιτικού συστήματος έχει μεταφερθεί σε ολόκληρη την κοινωνία.
Η παγκόσμια κυριαρχία του χρηματικού (τοκοφόρου) κεφαλαίου έχει αλλάξει τους συσχετισμούς δύναμης στο παγκόσμιο μπλοκ εξουσίας (Α.Σ.Ε.) κι έχει διαταράξει δραματικά τις ισορροπίες μέσα στους μηχανισμούς όλων των κρατών. Αυτό εκφράζεται ΚΑΙ πολιτικά.