"Κρίνετε ίνα κριθήτε" Προκόπης Μπίχτας

Το μαύρο χρήμα, η παραοικονομία, η γιγαντιαία φοροδιαφυγή και υπεξαίρεση δημόσιου χρήματος, τα ναρκωτικά, το λαθρεμπόριο και κάθε είδους έγκλημα δημιουργούν συσσώρευση κεφαλαίου, που, με τη σειρά του, δημιουργεί συγκέντρωση και συγκεντροποίηση. Αυτός ο πλούτος δεν μπορεί να μετρηθεί ακριβώς και δεν προσμετράται στο επίσημο ΑΕΠ. Όμως προσμετρώνται η κυκλοφορία του και η παραγόμενη αξία που δημιουργείται από την επένδυσή του σε νόμιμες επιχειρήσεις.

Η εγκληματική δραστηριότητα δημιουργεί ένα δικό της, ανεπίσημο ΑΕΠ το οποίο, στην Ελλάδα, έχει υπολογιστεί ότι υπερβαίνει το 30% του επίσημου ΑΕΠ. Είτε είναι επίσημο είτε ανεπίσημο συνυπάρχει, όχι παράλληλα, αλλά συναντώμενο διαρκώς με το επίσημο ΑΕΠ κι έτσι στηρίζει την καπιταλιστική οικονομία. Ακόμα περισσότερο σήμερα, σε συνθήκες παγκόσμιας ύφεσης, παράνομες δραστηριότητες όπως μαύρο χρήμα, ανασφάλιστη εργασία, φοροδιαφυγή, κρυφές ενέργειες κ.λ.π. είναι απαραίτητες για την επιβίωση των επιχειρήσεων.

 

Σήμερα η εξάπλωση του εγκλήματος σε όλα τα στρώματα της κοινωνίας είναι μια συνειδητή επιλογή της νεοφιλελεύθερης πολιτικής, της παγκοσμιοποίησης και της Νέας Τάξης Πραγμάτων.

Οι εγκληματίες είτε είναι μικρής είτε μεγάλης κλίμακας έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό: στηρίζουν και θα στηρίζουν το καθεστώς που τους στηρίζει και χτυπούν κάθε κίνηση που πιστεύουν ότι το απειλεί. Αυτό τους κάνει πολύτιμους συμμάχους κάθε αντιδραστικής πολιτικής.

Η αποδοχή και διάδοση του εγκλήματος ισχυροποιεί τον φασισμό, που είναι το μεγάλο όπλο της Liberal Elit για την κάθε διαφωνίας και την εξάλειψη απειλών προς την κρατούσα κατάσταση. Ο φασισμός ήταν και είναι συνδεδεμένος με το έγκλημα, τρέφεται από αυτό και, με την σειρά του, το τρέφει. Η παγκοσμιοποίηση και ο νεοφιλελευθερισμός παράγουν, αναπαράγουν και κατευθύνουν τον φασισμό, ενώ τα όργανά τους φροντίζουν να αθωώνουν ακόμα και τις πιο ακραία κολάσιμες πράξεις των πιστών του. Η παγκοσμιοποίηση και ο νεοφιλελευθερισμός χρειάζονται την διαφθορά, το έγκλημα και τον φασισμό.

Όταν οι υπηρέτες του καθεστώτος κραυγάζουν για “καταστολή του εγκλήματος”, “απονομή δικαιοσύνης”, “επάνοδο στην νομιμότητα” κ.λ.π. είτε απειλούν προληπτικά οποιαδήποτε, πιθανή, μαζική αντίδραση των πληττομένων μαζών είτε καταφεύγουν σε ψελλίσματα που νανουρίζουν τους αιώνια αθώους – απαθείς συνεργούς και αιώνια σφαχτάρια. Δεν θα ξεριζώσουν ποτέ ζωτικά όργανά τους.